بیت محلی سبزواری
بیت محلی سبزواری
عمو جان کوج مری ور کله پایی*
بیا ور اینجه اینجه سبزوارس*
دبقچه ی ما قدم باگذه رفق جان*
که شروا ،مستوه، بلغور دبارس*
شلی،اوجیج ،قریت جوش هرچه خواستی*
برات حاضر منوم وقت نهارس*
اگه میلت کشی چن شو دخاو را*
خَنَی خاته بفرما چای تیارس*
خنه ی ما سبزواریها چه خوبه بری مهمون خصوصا لاله زارس*
بیا تا یک کمه خاد هم بگردم* ببینم کی خره کی خر سوارس
ببینم ای کلو شهر چه جورس* که مگن اوقد کج مدارس*
هواش خوب ولطیف و دلپسنده*
اوش خوش طعم و پاک و خوش گوارس*
نسیمش روح بخش و ذوق پرور*
گلش گل دامنش پر گلعذارس
عوض بلبل دری شاخ درختاش*
چغوک جیک جیک منه، فصل بهارس*
د نزدیک کویرو همسیَی کال سرش از سنگ و پاشم پر زخارس*
زن خوب ونجیبم واز د اینجس *
که مقبیل و قشنگ وخانه دارس*
بری شیه وبچش هردم ممیره اگر هیچیش نتی واز سازگارس*
اگه دقت کنی یک سبزواری د قنداقم بشه واز هوشیارس
دلش با علم ودانش پخته رفته*
بزگش، ازبزرگای روزگارس
همو چیزی که بموند از قدیما منارِ کهن ، موندی پامنارس
ولی از وقتکه لت مخره هر دم د دلها جا دره حال خوب بکارس
نوشتم مدح وذم شهر خادمه که از شعرای قرس شاهکارس
یکی تا حال چنی شعری نگفته بجز «مجمع» که خیله ریشه دارس
مرحوم حاج محمد تقی
