به سال بيست و نه زهجرت نبوي            چون جمع کني هزار سيصد به آن

روز جمعه ششم ماه مرداد آنزمان           کودکي چشم     بگشود  به جهان

نام او را گرفته اند      از جده اش              هست ابراهيم همه  جا ورد   زبان

بعد عمري دراز، درکاوش و کا ر                 تا نويسد شرح حال ديار اجدادمان

لقبش را  بوسعيد همي    دانند               که در اشعارش   نوشته   چنان

در توان نيست نظم وشعربيشتر               تا نويسد مصحفي  بهتر زو  آن   

آنچه بنوشته است همه ازدل بيان            عاري از کذب و ريا تا بماند درامان

رنج و سختي ها کشيده تا   بحال             برملا سازد همه   غم هاي    نهان

در طفولي يتيم و بي مادر    شده             واي براطفال يتيم و  بي  خا نمان

 

ادامه محفوظ.............